قضاوت بکنیم یا نه؟!

دیسکاشِن داریم !
همه دارن با هیجان درباره قضاوت کردن بحث میکنند... ازش می پرسم چقدر روی اولین برداشتت از یه آدم حساب باز میکنی؟ میگه خیلی . کمی فکر میکنم احساس میکنم واسه منم مهم!
ازش می پرسم چند بار برداشتت غلط و غیر واقعی در اومده وقتی طرف بیشتر شناختی؟! میگه خیلییییی . میخندم فکر میکنم من اولین برداشتام همیشه اشتباه دراومده !
میگم کلا درباره قضاوت کردن این که خوبه یا نه حرف بزن واسم نطرت بگو ...
میگه قضاوت واسش بایدِ ماجراست ،میزانِ سنجشه. هر چقدر هم غلط و ناپخته از آب دربیاد باز مگه میشه تصمیمی بدون قضاوت کردن گرفت؟
میشه کسی بدون قضاوت استخدام کرد؟
یا اصلا میشه کسی قصاوت نکرد و باهاش ازدواج کرد؟
میگه دنیا دنیای عجول هاست همه قرار نیست منتظرت باشن و بشناسنت و خیلی ها میبیننت و رای میدن و میرن تو این دنیا باید روی فِرست ایمپِرشِنت کار کنی !

دروغم نمیگه البته ! قضاوت قانون بقاست ...
ولی باید حواسمون باشه که مهر تایید روی قضاوتمون نزنیم و حکم قطعی صادر نکنیم ...
این که اطمینان صد درصدی ما راجع به ی موضوع دلیل کافی نیست که اون موضوع حقیقتا درست باشه !
من که میگم روی اولین برداشت ها حساب باز نکنین و پرونده کسی به خاطر اولین برداشت نبندین ممکن اون ادمی که داری قضاوتش میکنی به خاطر اولین رفتار منفیش همون آدمِ خودت باشه ! همون ادم با کیفیتی که دوس داشتی باهاش اشنا بشی :)))

شماها نظرتون درباره قضاوت چیه؟ چقدر از این ادما ک اولش بد درموردش قضاوت کردین ولی بعدش دیدین که نه چقدر باحاله طرف پیدا کردین ؟
بگین ببینیم چند چندیم ؟ ؛))