داستان روزی که ناپل به ایتالیا پشت کرد

اسپورت – از هر ایتالیایی که جام جهانی ۱۹۹۰ را به یاد دارد، بپرسید او به شما خواهد گفت که دردناک‌ترین شکست ۳۰ سال اخیر آتزوری در نیمه نهایی جام جهانی ۱۹۹۰ مقابل آرژانتین بود. نه فینال جام جهانی ۱۹۹۴، نه گل طلایی دیوید ترزگه در یورو ۲۰۰۰ و نه حتی شکست ناجوانمردانه مقابل کره جنوبی در جام جهانی ۲۰۰۲٫ شکست در ناپل، دردناک‌تر و غیرقابل هضم‌تر بود.
دلیل آن واضح بود. آن شکست در خاک ایتالیا اتفاق افتاد و مقابل دیگو مارادونا بود و آن هم در شرایطی که ایتالیا یک تیم فوق العاده بود و می‌توانست چهارمین قهرمانی خود را در خاک خود جشن بگیرد. هیچکس در آن شکی ندارد که دیگو در ناپل چیزی مانند خدا بوده و هست و هر کودکی که در آنجا متولد می‌شود، در اولین کلمه‌هایش نام مارادونا را یاد می‌گیرد.
ایتالیا تحت هدایت آنزلیو ویچینی به راحتی با آن گل فوق‌العاده روبرتو باجو چکسلواکی را شکست داد. مقابل آمریکا، اتریش، اروگوئه و ایرلند نیز سربلند از میدان بیرون آمد تا به نیمه نهایی رسید. معروف است که والتر زنگا ۴۵۰ دقیقه در جام جهانی بدون دریافت حتی یک گل خورده به کارش ادامه داد.
تمام بازی‌های ایتالیا در المپیکوی رم برگزار می‌شد اما قرار شد بازی‌های نیمه نهایی یکی در ناپل و یکی در تورین برگزار شود تا دوباره فینال در المپیکو باشد. طبق قرعه کشی، قرار شد بازی نیمه نهایی ایتالیا و آرژانتین در ناپل برگزار شود. ایتالیایی‌های شمالی خرافاتی شهرهای میلان، تورین و رم می‌دانستند که این طالع، بد یُمن خواهد بود.
بازی مقابل هر تیمی در ناپل برای ایتالیا مشکلی نداشت. در واقع حتی بازی مقابل هر آرژانتین دیگری نیز در ناپل مشکلی نداشت اما این آرژانتینِ دیگو مارادونا بود. مارادونایی که در جنوب ایتالیا چیزی از خدا کمتر نداشت و ذهن و روان آنها را کاملا تحت کنترل داشت.
در کنفرانس مطبوعاتی قبل از بازی، در یکی از جنجالی‌ترین مصاحبه‌های زندگی‌اش از مردم ناپل خواست ملی گرایی خود را کنار بگذارند و از او و آرژانتین حمایت کنند. مارادونا در حالی که می‌دانست جنوبی‌ها دل خوشی از ایتالیا و شمالی‌ها ندارند، آتش را زیر خاکستر کرد و بنزین روی آن ریخت.
مصاحبه مارادونا کار خودش را کرد. جو سن پائولو هرگز مانند المپیکوی رم نبود. سراسر ورزشگاه پرچم مارادونا در دست همه هواداران ناپلی بود. در ۲۰ دقیقه ابتدایی، با گل اسکیلاچی، ایتالیا جلو افتاد. والتر زنگایی که ۴۵۰ دقیقه گل نخورده بود و یکی از بهترین تورنمنت‌های ورزشی اش را سپری می‌کرد، اشتباه کرد تا آرژانتین گل تساوی را به ثمر برساند. او روی یک سانتر از سمت چپ، در حالی که نیاز نبود از دروازه خارج شد تا کلودیو کانیگیا راحت ترین گل ممکن را به ثمر برساند.