مدیر مسئول نشریه عدالتخواه: امروز حوزه ی ما در کدام سنگر پناه گرفته است؟

بگذارید از جمعه ی این هفته شروع کنم.
طنز آمیز است که تقریبا تمام تریبون های استان در اختیار فردی باشد؛ و زمانی که صدای آخی از منتقدی یا کسانی که تقریبا یقین وجود دارد که به آن ها ظلم شده است در می آید یا کسانی که این آخ را قدری بلندتر می گویند؛ فرمان آتش به اختیار برای پیاده نظامشان ارسال می فرمایند.. چرا آقایان انقدر از پاسخگویی می گریزند؟اگر حساب پاک است چه باک از محاسبه؟
مگر نه این است که می شود زمامدار مسلمین را در برابر سایرین استیضاح کرد؟ پس چرا آقایان از پاسخگویی می گریزند.
افسوس می خورم که ما فکر می کردیم آقایان به خدا دعوت می کنند اما دیدیم به خود دعوت می کنند.دعوت می دهند وفرمان که چه نشسته اید دنیای من به خطر افتاد..ننگ بر حب دنیا..
ما به عنوان شیفته گان مکتب خمینی کبیر از بن جان می سوزیم وقتی به تماشا می نشینیم که دربار نوینی شکل گرفته است که با ایجاد یک طبقه ی حاکمه؛ حق اعتراض مردم را هم به رسمیت نمی شناسد چه اینکه دیدیم و دیدید تا موضوعات صنفی؛ چالش های امنیتی را به وجود نیاورد صدای احدی از آقایان درنیامد..عمامه به سری میان هزاران معترض به نظام بانکی یا کارگران و سیلی خوردگان نرفت یا اگر رفت آنقدر کم رنگ بود که دیده نشد.و این است تفاوت خمینی چی ها که از دال بودن عدالت می گویند و غاصبان میراث خمینی که چون فاشیست ها امنیت را محور قرار می دهند
از صدر اسلام در صدر تمام جنبش های عدالتخواهانه روحانیت ایستاده بوده است؛از فتوای میرزای شیرازی تا شیخ فضل الله و نواب وخمینی کبیر..امروز حوزه ی ما در کدام سنگر پناه گرفته است؟ چرا برخی چنان که می نمایند نیستند. امروز در صحنه جنگ برای عدالت ایستاده ایم؛ کنج عافیت نشستن و دعا کردن دردی را دوا نمی کند. آیا شیوخ همان گونه که می نمایند هستند؟
ننگ بر چهره ی ما باشد که امروز برخی کسان در انقلاب مستضعفان مسئولیت گرفته اند که نه تنها در سبک زندگی و محل سکونت؛ تنه به اقشار مرفه می زنند و همسایه ی مستکبرانند که در عملکرد نه تنها صدای مظلومین را نمی شنوند که اگر صدای هم بلند شد چوب بر دهان ها می زنند. شرممان و شرمتان و شرمشان باد.
در این چند سال حضور در جبهه ی عدالتخواهی سوالاتی درباره مسائل مختلف پرسیده ایم و غالبا هم مسئولان از پاسخگویی دامن کشیده اند؛ اما این لشکرکشی و سواستفاده از مدعی العموم برای برآوردن حوائج شخصی بی سابقه است.
ما از سد تنگ سرخ و ابهامات پیرامون آن، از توسعه حرم، از پراکنش بیمارستان ها، از عدالت شهری،از باغ فرزانه، از دفن سیب زمینی، عملکرد نمایندگان مجلس، تراکم فروشی،مشکلات حاشیه نشین ها، از خاندان سالاری و مدیریت ژن های خوب در استان گفتیم، از کارتن خواب ها گفتیم و نوشتیم و پرسیدیم

یکی پشت ریش سنگر گرفت، دیگری پشت عمامه، همه می گفتند اگر فراجناحی هستید چرا از جناح مقابل شروع نمی کنید یکی سوال از خودش راتضعیف نظام می دانست؛یکی دعوت به جلسه کرد؛یکی در رسانه ها فحش داد.
اما تا دو نامه ی تور پایش دادگستری و درخواست پاسخ شبهه از امام جمعه ی محترم، به دفاتر ارسال شد؛ کانه دو سر یک قیچی به هم وصل شده باشند؛ عزمی جدی به وجود آمد که یکبار برای همیشه این حنجره های مزاحم گل گرفت شود.


اما این ها فرزندان خمینی را نشناخته اند ما پایش بیفتد با خون خود روی زمین سند رسوایی آقایان را می نویسیم و منحرفان و خائنان به طبقه ی فرودست این ولی نعمتان انقلاب خمینی، در هر مقامی ولباسی که باشند را رسوا می کنیم.

میرمهدی اسدی-مدیر مسئول نشریه چوب الف