تحقیر 18گانه برجامیان توسط دولت آمریکا

جماعتی که با نیرنگ و فریب موفق شدند باز هم به عرصه ی قدرت و تصمیم گیری در کشور بازگردند، چند سالی است که با تعطیل کردن همه چیز و گره زدن همه ی مسایل به مذاکرات و برجام، عملا تلاش کردند ایران عزیز را در حد یک مستعمره ی وابسته به این توافق خسارت بار تنزل دهند.

آنها، به دورغ گفتند برجام باید باشد تا حتی مشکل آب خوردن مردم حل شود. به دروغ گفتند همه ی تحریم ها لغو شده است، به دروغ گفتند با برجام چنان رونق اقتصادی ایران را فراخواهد گرفت که... به دروغ گفتند صنعت هسته ای کشورمان با قدرت و بدون کمترین وقفه راه خود را ادامه خواهد داد؛ به دروغ گفتند با برجام سایه ی جنگ از سر کشور دور شد؛ و دهها دروغ و فریب و نیرنگ دیگر!


در روزهای مذاکرات و نگارش متن توافق، منتقدان دلسوز و دلواپس منافع ملی به صراحت گفتند که آنچه همینک در حال توافق است، قراردادی یکطرفه، خسارت بار، بدون پشتوانه های حقوقی بین المللی، قابل نقض یکطرفه و با دهها ایراد و اشکال حقوقی و فنی و سیاسی دیگر است اما مدافعان برجام، به صورت چشم و گوش بسته از آن دفاع کورکورانه کردند.




آن روزها، منتقدان به روند مذاکرات و اعضای حاضر در تیم مذاکره کننده ایجاد تشکیک نمودند، اما روسای تیم مذاکره کننده و حامیان رسانه ای آنها با سیاسی جلوه دادن نقدها، به روند اشتباه خود ادامه دادند تا جایی که همینک جاسوسی چند نفر از حاضران در تیم مذاکره کننده قطعی شده، عده ای محکوم و برخی نیز از کشور متواری شده اند.


با این همه، آنچه که بیشتر از سایر موارد موجب آزار مردم شده است، نحوه ی مواجهه ی تحقیرآمیز دولت آمریکا با برجام، این جنازه ی بدبو و گندیده است.


ترامپ، روز جمعه 22 دیماه 96 همزمان با تحریم 14 فرد و شرکت مرتبط با ایران، با 4 شرط عجیب و گستاخانه و برای آخرین بار، ادامه ی برجام را برای 120 رو تایید کرد و البته تاکید نمود اگر شروطش از سوی کشورمان عملی نشود، این آخرین تایید بوده و 120 روز دیگر از این توافق خارج خواهد شد.


اما شروط 4 گانه و عجیب ترامپ برای ادامه ی حضور در برجام:


"هر طرح قانونی که من درباره برجام امضا می‌کنم بایستی شامل چهار مولفه باشد:

1. بایستی از ایران بخواهد اجازه بازرسی‌های نظامی در تمامی سایت‌های مورد درخواست بازرسان بین‌المللی را بدهد.
2. بایستی ضمانت کند ایران هرگز حتی به تملک سلاح هسته‌ای نزدیک هم نمی‌شود.
3. برخلاف این توافق هسته‌ای مفاد آن طرح نبایستی تاریخ انقضا داشته باشند. سیاست من این است که تمامی مسیرهای ایران برای دستیابی به بمب، نه برای 10 سال بلکه برای همیشه بسته شوند.
4. این طرح بایستی به صراحت - برای اولین بار- در قوانین آمریکا ذکر کند که موشک‌های دوربرد و برنامه‌های تسلیحات اتمی، جدانشدنی هستند و ساخت و آزمایش موشک‌ توسط ایران بایستی مشمول تحریم‌های شدید شود"!


عملا دونالد ترامپ تاجر و کاسب، برجام را برای از کارانداختن موتور دفاعی ایران که برگ برنده و اقتدار ماست، به گرو گرفت. از موشک ها گرفته تا بازرسی (بخوانید جاسوسی) از اماکن نظامی و امنیتی و...


دولت آمریکا البته برای تحقیر برجامیان، به این 4 مورد بسنده نکرد و همزمان، به بهانه ارتباط با برنامه‌های موشکی و تسلیحاتی و همچنین نقض ادعایی حقوق بشر افراد و شرکت های زیر را نیز تحریم نمود:


1. صادق آملی لاریجانی، رئیس قوه قضائیه ایران
2. زندان رجایی شهر و غلامرضا ضیایی (رئیس زندان رجایی‌شهر)
3. سازمان نبرد الکترونیک و دفاع سایبری سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
4. شورایعالی فضای مجازی و مرکز ملی فضای مجازی
5. شرکت مخابراتی موج سبز و (واقع در مالزی) مرتضی رضوی (تبعه ایران)
6. شرکت پشتیبانی و نوسازی بالگردهای ایران (پنها) و صنایع هواپیمایی ایران (صها)
7. شی یوهاوا (تبعه چین)
8. شبکه خرید مستقر در ایران و چین، شامل
9. پردازان سیستم نماد آرمان (پسنا الکترونیک)
10. شرکت بوچانگ سرامیک (مستقر در چین)
11. ژو یوگون (تبعه چین و نماینده شرکت بوچانگ سرامیک)


حالا، تحمیل کنندگان برجام، دست های پشت پرده و روی پرده ای که کشور و نظام را در این تنگنا قرار دادند، چه پاسخی برای ملت دارند؟ آیا همچنان درصدد توجیه، بزک، ماله کشی و فریب مردم اقدام خواهند کرد یا یکبار برای همیشه، مرد و مردانه با عذرخواهی رسمی از ملت، از عرصه ی قدرت و تصمیم گیری کنار رفته و این میدان را به افراد کاربلد، دلسوز، مدافع منافع ملی و معتقد به توانمندی های داخلی هستند، واگذار خواهند نمود؟