آیا پتانسیل بروز اعتراض‌های دیگری وجود دارد؟

برگرفته از سایت روزپرتال ( دسترسی به اخبار- مقالات و مرجع وبسایتهای ایرانی و خارجی)
https://www.roozportal.com
=================
لینک های مرتبط:
واکنش فعالان اصلاح‌طلب به اعتراضات اخیر

بیکاری هزاران نفر در ایران با فیلتر کردن تلگرام و اینستاگرام

صداوسیما با این کیفیتی که می‌بینید چه‌قدر بودجه را می‌بلعد؟
--------

نشریه «نیویورک مگزین» درباره اعتراض‌های اخیر ایران می‌نویسد: «پس از اعتراضات به نتیجه انتخابات سال ۲۰۰۹ میلادی به این سو ناآرامی‌های اخیر گسترده‌ترین اعتراضات در آن کشور بوده‌اند. ناارآمی‌های اخیر از اعتراض در دومین شهر بزرگ ایران (مشهد) در روز پنجشنبه آغاز شد. در آنجا می‌خواستند با سیاست‌های اصلاح‌طلبانه روحانی مخالفت کنند. اعتراضات در مشهد علیه روحانی آغاز شد اما تبدیل به تظاهراتی با شعارهایی متفاوت شد و سبب شد تا درباره مسائلی چون سیاست خارجی ایران در مورد سوریه و لبنان نیز شعارهای مطرح شود.»

به گزارش خرداد از آفتاب‌، این نشریه افزوده است: تصاویر تظاهرات در شبکه اجتماعی تلگرام منتشر و توسط شبکه‌های خبری ماهواره‌ای خارجی گزارش شدند. در مدت زمان کوتاهی اعتراضات در شهرهای دیگر به جز تهران از جمله در قم نیز در‌گرفتند. اعتراضات کوچک بر سر مسائل اقتصادی در ایران عادی هستند اما اعتراضات سیاسی در ایران تقریبا نادر بوده‌اند. تجمع‌کنندگان شعارهای تندی سر دادند. تظاهرات بدون شک آزمونی جدی و مهم برای دولت میانه‌روی روحانی خواهد بود و حتی برای برخی از اصلح‌طلبان. آنان می‌گویند نیروهایی مشکوک پشت این ماجرا هستند. برخی از کارشناسان از موج ناگهانی ناآرامی در ایران شگفت‌زده نشده ‌و می‌گویند افزایش هزینه‌های زندگی و افزایش نرخ بیکاری علت اصلی این اعتراضات بوده‌اند. اکنون کارشناسان مطمئن نیستند که چه اتفاقی خواهد افتاد.»

چه تحولی در ایران در حال روی دادن است؟‌ آیا بازهم پتانسیل بروز اعتراض‌های دیگری وجود؟

این نشریه در ادامه می‌نویسد: این اولین باری است که اعتراض‌ها به طور همزمان در سرتاسر ایران و شهرهای کوچک رخ داده است. اعتراضات کنونی به تغییرات گسترده نخواهد انجامید با این حال سبب می‌شود تا شکافی در جامعه باقی بماند و بازهم پتانسیل بروز اعتراضات دیگری وجود داشته باشد.

همپنین «مایکل سینگ» پژوهشگر اندیشکده دست‌راستی و نزدیک به نئومحافظه کاران «انستیتو واشنگتن» در یادداشتی در روزنامه «واشنگتن پست» می‌نویسد: «در سال ۲۰۰۹ میلادی پس از آن که اعتراضات به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ایران آغاز شد اوباما و مقام‌های دولت او مطمئن نبودند که چگونه می‌توان به معترضان ایرانی کمک کرد. در نتیجه، نباید شگفت‌زده شد که می‌بینیم ترامپ که برجام را قبول ندارد اکنون وزن حمایتی خود را بر روی پشتیبانی از معترضان در ایران قرار داده است. با این حال دولت ترامپ با چالش‌هایی مواجه است که مقام‌های آمریکایی را در تلاش برای حمایت از مخالفان به خطر می‌اندازند.

ایرانی‌ها پس از برجام در سال ۲۰۱۵ میلادی انتظار داشتند وضعیت زندگی‌شان بهتر شود. اگرچه رشد اقتصادی را شاهد بودیم با این حال، ایرانی‌ها هنوز هم با افزایش قیمت و نرخ بیکاری مواجه بودند. اقتصاد و سیاست به طور جدایی‌ناپذیری در پیوند با یکدیگر هستند.