سالگرد درگذشت غلامحسین ساعدی

ساخت وبلاگ
سالگرد درگذشت غلامحسین ساعدی



از آخرین نامه های ساعدی به همسرش

حال من اصلاً خوب نیست، دیگر یک ذره حوصله برایم باقی نمانده، وضع مالی خراب، از یک طرف، بی خانمانی، از یک طرف، و اینکه دیگر نمی توانم خودم را جمع وجور کنم. ناامیدِ ناامید شده ا م. اگر خودکشی نمیکنم فقط به خاطرِ تو است، والا یکباره دست می کشیدم از این زندگی و خودم را راحت می کردم. از همه چیز خسته ام، بزرگترین عشقِ من که نوشتن است برایم مضحک شده، نمی فهمم چه خاکی به سرم بکنم. تصمیم دارم به هرصورتی شده، فکری به حال خودم بکنم. خیلی خیلی سیاه شده ام. تیره و بدبخت و تیره بخت شده ام. تمام هموطنان در اینجا کثافت کامل اند. کثافت محض اند. منِ بیچاره چه گناهی کرده بودم که باید به این روز بیفتم. من از همه چیز خسته ام. سه روز پیش به نیت خودکشی رفتم بیرون و خواستم کاری بکنم که راحت شوم و تنها و تنها فکر غصه های تو بود که مرا به خانه برگرداند. هیچکس حوصله مرا ندارد، هیچکس مرا دوست ندارد، چون حقایق را می گویم. دیگر چند ماه است که از کسی دیناری قرض نگرفته ام. شلوارم پاره پاره است. دگمه هایم ریخته. لب به غذا نمیزنم. میخواهم پای دیواری بمیرم. به من خیلی ظلم شده. به تمام اعتقاداتم قسم، اگر تو نبودی، الان هفت کفن پوسانده بودم. من خسته ام، بی خانمانم، دربه درم. تمام مدت جگرم آتش می گیرد. من حاضر نشده ا م حتی یک کلمه فرانسه یاد بگیرم. من وطنم را می خواهم. من زنم را می خواهم. بدون زنم مطمئن باش تا چند ماه دیگر خواهم مرد. من اگر تو نباشی خواهم مرد، و شاید پیش از این که مرگ مرا انتخاب کند، من او را انتخاب کنم. به دادم برس.
.
.
.

غلامحسین ساعدی (۲۴ دی ۱۳۱۴، تبریز - ۲ آذر ۱۳۶۴، پاریس) نویسنده و پزشک ایرانی. او عضو کانون نویسندگان بود و در کنار بهرام بیضایی و اکبر رادی از نامدارترین نمایشنامه‌نویسان زبان فارسی به‌شمار میاید و چند فیلم سینمایی مثل "گاو" و "دایره مینا" بر مبنای آثارش ساخته شده اند. در خردادماه سال ۱۳۵۳ توسط ساواک دستگیر می‌شود و به زندان قزل‌قلعه و سپس به اوین منتقل می‌شود و یک سال در زندان می ماند. احمد شاملو درباره ساعدی نوشته: "آنچه از او زندان شاه را ترک گفت، جنازهٔ نیم‌جانی بیش نبود. آن مرد، با آن خلاقیت جوشانش، پس از شکنجه‌های جسمی و بیشتر روحیِ زندان اوین، دیگر مطلقاً زندگی نکرد. آهسته‌آهسته در خود تپید و تپید تا مُرد." او پس از انقلاب مجبور به ترک ایران شد و درفرانسه اقامت گزید و سال ۱۳۶۴ با افراط در مصرف الکل پس از یک خونریزی داخلی در بیمارستان سَن آنتوان پاریس درگذشت و در پرلاشز به خاک سپرده شد
سیمور ایرانی...
ما را در سایت سیمور ایرانی دنبال می کنید

برچسب : غلامحسین, نویسنده : محمد وحدت simor بازدید : 128 تاريخ : جمعه 3 آذر 1396 ساعت: 14:15