فرمان ژنتیک به زندگی

ژنتیک می‌خواهد زندگی و حیات تداوم یابد. خوردن، رشد کردن و تکثیر شدن، اینست فرمان و فرمول زندگی!
اما پای انسان که به میان آمد آگاهی از جهان پیرامون بیشتر شد و مالکیت هم بهمچنین. مالکیت، قانون را
بوجود آورد و نخستین نیاز ژنتیک که خوردن بود با چالش بیشتری روبرو شد. تکثیر نیز مانند برخی از جانداران،
خودمحور نبود و نیاز به زوج داشت که باز مالکیت زنان در دست مردان چالشی دیگر بود.

اندک اندک انسانها معامله پایاپای و سپس پول را شناختند و کسانی که برای خوراک به دیگران حمله نمیکردند
متمدن نامیده شدند. اما تولید مثل بخاطر نیاز ژننیک به خون تازه و ژن تازه، مفهوم ازدواج با غیر محارم و بیگانه
را القاء کرد. منتها مفاهیم اخلاقی و مذهبی مانع از آزادی جنسی شد.

پرسشم این است: چرا بی‌بندوباری بد است؟