به مناسبت رهایی ظاهری برادر بقایی/دل نوشته اشرف کشوری

سرکار خانم اشرف کشور خواهر بزرگوار شهید خلبان سردار کشوری خلاصی مهندس بقایی را تبریک گفت

نفس کشیدن سخت شده انگار اکسیژن تمام شده یا نه ....
هوا آلوده شده ....تاریکی نا امیدی و افسردگی همه جا جولان می دهند؛ هیچ کسی توان حرکت و فعالیت ندارد؛ انگار همه مسخ شده اند

عده ای با ماسک در آن جمع سخت در حال تاراج اند چه سیری ناپذیر و با ولع می برند ظاهرا شکل ما هستند چرا از ما می برند؟!

هان .....آن ها ماسک دارند ...
نفس ها به شماره افتاده اکسیژنی برای تنفس نمانده ؛ اندوه و افسردگی مانع حرکت و نجات شده ....
کم کم از لابه لای مردم فقیر در آن فضای متفعن نسیم بهار به آرامی می رسد.



به نرمی و نوازش ابر ، اکسیژن به شش ها وارد میشود ....آه میشود نفس کشید؟ بوی عطر گل های بهاری افسردگی و اندوه را می زداید ؛انگار دوباره همه زنده شدند نه ....بیدار شدند
جان گرفتند...حرکت کردند به طرف تاراج کنندگان

آن ها هنوز مشغول تاراج....
ماسک ها از چهره انان برداشتند ....
آه خدایا من این ها را میشناسم....
لباس های ما را پوشیده اند.....من این ها را خوب میشناسم....

خلاصی برادر بقایی مبارک باشد هرچند که برای امثال ایشان خلاصی هیچ وقت وجود نخواهد داشت
دلنوشته ام را تقدیم برادرم احمدی نژاد می کنم که از جنس مردم و برای مردم است....