توهم خود شهرزاد بینی!

برگرفته از سایت روزپرتال ( دسترسی به اخبار- مقالات و مرجع وبسایتهای ایرانی و خارجی)
https://www.roozportal.com
-----

تلگرام احسان محمدی----تاریخ چاپ:29-01-1397---- آنها که سریال شهرزاد ساخته حسن فتحی را دنبال می کنند می دانند که ترانه علیدوستی چه نقش متمایز و ممتازی را بازی می کند. بیش از بازی، باید به شخصیت پردازی او توجه کرد. چنان که روی تمام آثار گذشته این بازیگر سایه انداخته و حالا شهرزاد قاب خاطره ها شده و حتی «مرغ آمین» اش هم در بازار هواخواه پیدا کرده است.

نام سریال را هم از شخصیت او گرفته اند. دختری مدرن در زمانه خودش، باهوش، پیش رو، سرسخت، تحصیلکرده، با اراده و زیبارو که حتی می تواند هیولایی مثل قباد را با قصه های شهرزاد اهلی کند. طبعاً به چشم می آید و تحسین می شود و روی جمع کثیری از بینندگان این سریال که زنان و دختران هستند تاثیر می گذارد.

مثل هر فیلم تاثیرگذار دیگری، برخی از بینندگان با آن همزادپنداری می کنند و در پوستین شهرزاد فرو می روند. تصور می کنند مثل او معصومانه از همه سو مورد حمله و ظلم قرار گرفته اند، روزگار با آنها نمی سازد و کسی قدرشان را نمی داند. آنها خوب و سفیدند و همه بد و سیاه! اما این تصویر تا چه اندازه حقیقت دارد؟

زنان ایرانی با دشواری های بسیاری دست و پنجه نرم می کنند و حتی اگر در تریبون های رسمی انکار شود اما بسیاری از آنها خشنود نیستند. شهرزاد انگار به بینندگانش این فرصت را داده است که جای آنها جسور و شجاع و سرسخت و در عین حال لطیف و نازک طبع باشد.

اما شهرزاد بودن همانطور که در سریال نشان داده می شود آسان نیست. متفاوت بودن همیشه هزینه به همراه دارد آیا همه آنها که شهرزاد را تحسین می کنند و تصور می کنند مثل او هستند حاضرند هزینه های شهرزاد بودن را در زندگی واقعی بدهند؟

در این سریال #حمیرا خواهر دیگر شهرزاد شخصیت متفاوتی دارد. حسود، اهل چشم و هم چشمی و با زبانی گزنده و نیشدار در عین حال شکننده و آسیب پذیر و قابل ترحم و دلسوزی. او هم یک تیپ است که در جامعه و پیرامون مان می بینیم. البته که بخش بزرگی هم هستند که نه شهرزادند و نه حمیرا. خاکستری اند. مثل عموم ما.

اما یکی از آفت هایی که انسان ها را تهدید می کند تصورات یا انتظاراتی است که از خودشان دارند اما در عالم واقع حقیقت ندارد. این تضاد میان شخصیت واقعی و شخصیتی که دوست داریم داشته باشیم گاهی هم به خودمان صدمه می زند و هم به دیگران. اینکه حمیرا باشیم و تصور کنیم شهرزاد معصوم و مظلومیم خطرناک است.

مرد و زن هم ندارد. بسیاری از ما گرفتار این توهم هستیم. توهم خود شهرزادپنداری. به آدم های اطراف مان نگاه کنیم. نمونه هایی از این دست نمی بینیم؟