چرا عاقل کند کاری؟

چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی؟

تجربه بهم ثابت کرد که انسان برای تمام لحظات زندگی باید از روی فکر و تعقل و خرد قدم بگذارد. در غیر اینصورت اولین قربانی خودمان هستیم و شاید سرسری زندگی کردن و سهل‌انگاری در رفتار و کردار و کارهای روزمره ممکنه ضربات جبران‌ ناپذیری به زندگی‌مون بزنه. سرمون رو بلند میکنیم میبینیم بی‌اختیار از روی نا آگاهی سر از زندان و حتی چوبه دار، در آوردیم!

بعد که به خودمون میایم ما که داشتیم زندگی خودمون رو میکردیم، اینجا کجاست؟ من کجام؟ آخه جای من مگر اینجاست؟ چرا الان باید زندان باشم؟ چوبه دار چرا؟

اینها همه تاوان ندانستن و نا آگاهی و بی‌اطلاعی از قانون مملکتی که درش زندگی میکنیم و در واقعه نادانی و سهل‌انگاری در رفتارهای خودمان است. درست یادم نیست ولی وقتی برای من گرفتاری پیش اومد و کارم به زندان کشید رئیس اطلاعات زندان چنین حرف‌هایی با این مضمون زد. بعد گفت من میدونم خیلی از شماها ممکنه از روی نا آگاهی و سادگی و خلافی که ناخواسته دچارش شدین اینجا هستید. و میگفت اینجا دیگر هیچ اراده‌ای از خودتان ندارید باید چشم و گوش‌تون رو باز کنید و سادگی رو بزارید کنار و مواظب رفتار و اعمال خودتون باشید.

می‌گفت اینجا آدم فروش داریم، مخبر اطلاعاتی داریم، مواد فروش داریم ووو ... خلاصه همه جور آدمی هست، برای تلفن زدن سر سیگار و مواد با شما معامله میکنند، مواد وارد زندان‌ها میکنند و خلاصه خیلی حواستون باشه پای شما به این خلاف باز نشه و ممکنه به راحتی، آش نخورده و دهن سوخته 10-20 سال یا حبس ابد سر ندونم کاری بهتون بخوره و اونجاست که نجات شما حتی با معجزه انجام نمیشه!

اینها همش تجربه‌ای بود که بنده کسب کردم شاید بدرد کسانی بخوره که اهل فکر باشن و یک عده‌ای از عوام هستند که میگن بابا ولمون کن‌ بیخیال، چی داری میگی. این نیز بگذرد، و از این حرفای دوزاری، خیلی‌ها از جمله خودم که وقتی زندان رفتیم، روحمون خبردار نبود که قرار این گرفتاری‌ها پیش بیاد و میگفتیم ما زرنگیم و عمرن پامون به زندان باز بشه و اصلا قرار نیست کاری بکنیم که این اتفاق بیفته. بله دوستان زندگی شوخی بردار نیست!

تا نخونی و ندونی و یاد نگیری گرفتاری‌ها در کمین ما هستند، لودگی و مسخره بازی و سرسری گرفتن آخر و عاقبت خوبی نداره. سعی کنید درس بگیرید از این تجربیات و خدایی نکرده این بلاها سمت شما نیاد.