ﺷﺒﮑﻪﻫﺎﯼ lte ﻭ 4g ﭼﻪ ﺗﻔﺎﻭﺕﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺩﺍﺭﻧﺪ؟

ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﺳﻮﺍﻝ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﭘﯿﺶ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ
ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﺘﺮﻧﺖ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﮔﻮﺷﯽ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﮐﺎﺭﺍﮐﺘﺮﻫﺎﯾﯽ ﻫﻤﭽﻮﻥ
H ، H+ ، 4G ﻭ .... ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﻻﯼ ﮔﻮﺷﯽ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﭼﻪ
ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ ﻣﯽﺩﻫﻨﺪ؟ ﺍﺳﺎﺳﺎ ﭼﻪ ﺗﻔﺎﻭﺗﯽ ﻣﯿﺎﻥ 4G ﻭ LTE ﻭﺟﻮﺩ
ﺩﺍﺭﺩ؟ ﺁﯾﺎ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺳﺮﻭﯾﺲ ﯾﮑﺴﺎﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟
ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﺑﺮﺍﻥ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻭﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﻭ ﺳﺮﻭﯾﺲ 4G ﻭ LTE ﺑﺎ
ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﯾﮑﺴﺎﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻫﯿﭻﮔﻮﻧﻪ ﺗﻔﺎﻭﺗﯽ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ . ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ
ﮐﻪ ﺍﯾﻦﮔﻮﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ
ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﮔﻮﺷﯽﻫﺎﯼ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻭ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺳﺮﻭﯾﺲﻫﺎﯼ
ﺍﯾﻨﺘﺮﻧﺘﯽ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺩﺭ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ
ﺳﺮﻭﯾﺲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪ . ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ
ﺩﻭ ﺷﺒﮑﻪ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺯ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ .
ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺧﺮﯾﺪ ﺗﻠﻔﻦ ﺟﺪﯾﺪﯼ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﯾﮏ
ﮔﻮﺷﯽ ﻓﺮﺍ ﻣﯽﺭﺳﺪ، ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺕ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﻫﻤﭽﻮﻥ LTE ،
CDMA، GSM ﻭ WiMax ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﻮﯾﺪ . ﻓﻬﺮﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ.
ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺕ ﭼﻪ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ ﻣﯽﺩﻫﻨﺪ؟ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ
ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺕ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﻌﻨﺎ ﺍﺳﺖ.
ﺳﺎﺩﻩﺗﺮﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ
ﮐﺎﺭﺍﮐﺘﺮ G ﺑﻪ ﻧﺴﻞ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺩﺍﺭﺩ . ﺑﻪﻃﻮﺭ ﻣﺜﺎﻝ 4G ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻧﺴﻞ ﭼﻬﺎﺭﻡ
ﻓﻨﺎﻭﺭﯼ ﺩﺍﺩﻩﻫﺎﯼ ﻣﻮﺑﺎﯾﻠﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺍﺗﺤﺎﺩﯾﻪ ﺑﯿﻦﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﻣﺨﺎﺑﺮﺍﻥ
ITU ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .
3G ﭼﯿﺴﺖ؟
ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺷﺒﮑﻪﻫﺎﯼ ﻧﺴﻞ ﺳﻮﻡ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩﻧﺪ، ﺍﯾﻦ ﺷﺒﮑﻪﻫﺎ
ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ 2G ﺷﺪ. ﯾﮏ ﭘﺮﻭﺗﮑﻞ ﺷﺒﮑﻪ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﯽﺩﻫﺪ
ﯾﮑﺴﺮﯼ ﻭﯾﮋﮔﯽﻫﺎﯼ ﺍﻭﻟﯿﻪ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﮐﺎﺭﺑﺮﺍﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﮕﯿﺮﺩ. ﺷﺒﮑﻪﻫﺎﯼ
ﻧﺴﻞ ﺩﻭﻡ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺗﻤﺎﺱﻫﺎﯼ ﺗﻠﻔﻨﯽ، ﺍﺭﺳﺎﻝ ﭘﯿﺎﻡﻫﺎﯼ ﻣﺘﻨﯽ ﻭ
ﺣﺠﻢ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﮐﻤﯽ ﺗﺒﺎﺩﻝ ﺩﺍﺩﻩ ﻫﻤﭽﻮﻥ MMS ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ
ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ . ﺷﺒﮑﻪﻫﺎﯼ ﻧﺴﻞ ﺳﻮﻡ ﺿﻤﻦ ﺁﻥﮐﻪ ﻓﺮﻣﺖﻫﺎﯼ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺩﺍﺩﻩﻫﺎ
ﺭﺍ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩﺗﺮ ﮐﺮﺩﻧﺪ، ﺳﺮﻋﺖ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺩﺍﺩﻩﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﺮﺩﻧﺪ . ﺍﯾﻦ
ﺷﺒﮑﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﺑﺮﺍﻥ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﯽﺩﺍﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺭﻭﯼ ﺍﺳﻤﺎﺭﺕﻓﻮﻥﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ
ﺻﻔﺤﺎﺕ ﻭﺏ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻓﺎﯾﻞﻫﺎﯼ ﺻﻮﺗﯽ ﻭ ﻭﯾﺪﯾﻮﯾﯽ ﺭﺍ ﺍﺳﺘﺮﯾﻢ
ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﮔﻮﺵ ﻓﺮﺍ ﺩﻫﻨﺪ . ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﺷﺒﮑﻪﻫﺎﯼ ﻧﺴﻞ ﺳﻮﻡ
ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺍﯾﻨﺘﺮﻧﺖ ﺑﺎ ﮐﻨﺪﯼ ﺳﺮﻋﺖ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺑﻮﺩﻧﺪ.
ﺑﻪﻃﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﺷﺒﮑﻪﻫﺎﯼ ﺑﯽﺳﯿﻢ، ﺻﻔﺤﺎﺕ ﻭﺏ ﺑﻪ
ﺁﻫﺴﺘﮕﯽ ﺩﺍﻧﻠﻮﺩ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺍﺩﻩﻫﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﮐﻤﯽ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﭘﯿﺪﺍ
ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻧﺴﻞ ﺳﻮﻡ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﻧﺴﻞ ﺩﻭﻡ ﺳﺮﯾﻊﺗﺮ ﺑﻮﺩ
ﺍﻣﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﻤﯽﺷﺪ ﮐﺎﺭﺑﺮﺍﻥ ﺗﺮﻏﯿﺐ ﺷﻮﻧﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺷﺒﮑﻪﻫﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ
ﭼﻨﺪﺍﻧﯽ ﮐﻨﻨﺪ .
4G ﭼﯿﺴﺖ؟
ﺍﺗﺤﺎﺩﯾﻪ ﻣﺨﺎﺑﺮﺍﺕ ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻪ ITU ﻧﻬﺎﺩﯼ ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻓﻀﺎﯼ
ﻓﺮﮐﺎﻧﺴﯽ، ﺗﺪﻭﯾﻦ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎﯼ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺩﺍﺩﻩﻫﺎ ﻭ ﻗﺎﻧﻮﻥﮔﺬﺍﺭﯼ ﺭﺍ
ﻋﻬﺪﻩﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 2008 ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ 4G ﺭﺍ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﮐﺮﺩ.
ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﮔﯿﺮﻧﺪﻩ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎﯼ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﯽ ﻭ
ﺳﺮﻋﺖﻫﺎﯼ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺑﺎﻧﺪ ﭘﻬﻦ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﻋﻼﻡ ﻣﯽﺩﺍﺭﺩ ﺩﺭ
ﺩﺳﺘﮕﺎﻩﻫﺎﯼ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﮔﻮﺷﯽﻫﺎﯼ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻭ ﺗﺒﻠﺖﻫﺎ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺳﺮﻋﺖ
100 ﻣﮕﺎﺑﯿﺖ ﺑﺮ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ
ﻫﺎﺕﺍﺳﭙﺎﺕﻫﺎﯼ ﻣﻮﺑﺎﯾﻞ ﻧﯿﺰ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎﯾﺪ 1 ﮔﯿﮕﺎﺑﯿﺖ ﺑﺮ ﺛﺎﻧﯿﻪ
ﺑﺎﺷﺪ . ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎ، ﺩﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺳﺮﻋﺘﯽ
ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺫﻫﻦ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻫﺪﻑ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺷﺪ ﺗﺎ
ﺗﻮﺳﻌﻪﺩﻫﻨﺪﮔﺎﻥ ﻓﻨﺎﻭﺭﯼ ﻫﺪﻑ ﻣﺸﺨﺼﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﻨﺪ ﺩﺭ
ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺁﻥﺭﺍ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮐﻨﻨﺪ. ﺍﻣﺎ ﺍﭘﺮﺍﺗﻮﺭﻫﺎﯼ ﻣﺨﺎﺑﺮﺍﺗﯽ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻧﺪ
ﺩﺭ ﯾﮏ ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﻫﻢ ﺯﺩﻥ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺯﯾﺮﺳﺎﺧﺖﻫﺎﯼ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﯽ ﺭﺍ ﺗﻮﺳﻌﻪ
ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺷﮑﻞ ﻓﻨﺎﻭﺭﯼﻫﺎﯼ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﯽ ﺭﺍ ﺍﺭﺗﻘﺎ ﺩﻫﻨﺪ. ﺍﭘﺮﺍﺗﻮﺭﻫﺎ
ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺯﯾﺮﺳﺎﺧﺖﻫﺎﯼ 4G ﺭﺍ ﭘﯿﺎﺩﻩﺳﺎﺯﯼ
ﮐﻨﻨﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺭﺍﻫﮑﺎﺭﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺍﯾﻦ
ﺷﺒﮑﻪﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺑﻪﻃﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻨﺪ 4G ﺭﺍ
ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ.
LTE ﭼﯿﺴﺖ؟
LTE ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪﺕ ‏( Long Term Evolution ‏) ﯾﮏ
ﻓﻨﺎﻭﺭﯼ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻠﮑﻪ ﺷﺎﺧﻪﺍﯼ ﺍﺯ 4G ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺁﻥ
ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖﻫﺎﯼ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﺮﺳﺪ. ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ
ﮐﻪ ﻋﻼﻣﺖ 4G ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﮔﻮﺷﯽ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ، ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ
ﺁﻥ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺍﺯ ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺒﮑﻪﺍﯼ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ. ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ
ﺍﺗﺤﺎﺩﯾﻪ ITU-R ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺳﺮﻋﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ 4G ﺗﻨﻈﯿﻢ ﮐﺮﺩ، ﺑﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ
ﮐﻤﯽ ﺗﻌﺪﺍﺩﯼ ﺍﺯ ﺍﺭﺍﺋﻪﺩﻫﻨﺪﮔﺎﻥ ﺳﺮﻭﯾﺲﻫﺎ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﯾﮑﺴﺮﯼ
ﻗﺎﺑﻠﯿﺖﻫﺎﯼ ﺷﺒﮑﻪﻫﺎﯼ ﻧﺴﻞ ﺳﻮﻡ ﺭﺍ ﺍﺭﺗﻘﺎ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﻥ ﺑﻪ
ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﮔﻮﺷﯽﻫﺎﯼ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﺒﺎﻟﻐﯽ ﺭﺍ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺍﺯ
ﺁﻥﻫﺎ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﻋﺒﺎﺭﺕ 4G ﺭﺍ ﺩﺭ ﻭﯾﮋﮔﯽﻫﺎﯼ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ
ﮔﻮﺷﯽﻫﺎﯼ ﻭﺍﺭﺩ ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﻪﻃﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻭﯾﮋﮔﯽ ﺭﻭﯼ ﮔﻮﺷﯽﻫﺎﯼ ﺁﻥﻫﺎ ﺑﻪ
ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺩﺭ ﺁﯾﺪ . ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺗﺎ ﻧﻬﺎﺩﻫﺎﯼ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ
ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﺷﺪﻥ ﮐﺎﺭﺑﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﻭﺍﮊﻩ LTE ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ
ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﯾﻦﮐﺎﺭ ﺗﺒﻠﯿﻐﺎﺕ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩﺍﯼ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮﺍﻥ 4G
LTE ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺷﺒﮑﻪﻫﺎﯼ ﺑﺎﺯﺍﺭﯾﺎﺑﯽ ﻣﺪﻋﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺴﻞ ﺑﻌﺪﯼ
ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺎﺕ ﺭﺍ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ.
ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﺒﻠﯿﻐﺎﺕ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﯼ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﻋﺚ ﮔﯿﺞ ﺷﺪﻥ ﻣﺼﺮﻑﮐﻨﻨﺪﻩ
ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﻥ ﻧﺎﻡﻫﺎﯾﯽ ﻫﻤﭽﻮﻥ LTE-A (Long Term
Evolution Advanced ‏) ﺑﺮ ﭘﯿﭽﯿﺪﮔﯽ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺍﻓﺰﻭﺩﻧﺪ. LTE-A ﯾﮏ
ﮔﺎﻡ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ 4G ﻧﺰﺩﯾﮏﺗﺮ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ LTE
ﻋﺎﺩﯼ ﭘﺎﯾﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺭﻣﻐﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩ. ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ
ﺿﻤﻦ ﺁﻥﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﺳﻼﻑ ﺧﻮﺩ ﺳﺎﺯﮔﺎﺭﯼ ﺩﺍﺭﺩ، ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺁﻥﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﻮﯼﺗﺮﯾﻦ
ﺳﯿﮕﻨﺎﻝ ﻣﺘﺼﻞ ﺷﻮﺩ، ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﺗﺎ ﺩﺍﺩﻩﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﻣﻨﺎﺑﻊ
ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺍﻧﻠﻮﺩ ﮐﻨﯿﺪ . ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﭼﺴﺐ LTE
ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﯽ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﮐﺮﺩﯾﺪ، ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻓﻮﻕ
ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﺴﻞ ﺳﻮﻡ ﺷﺒﮑﻪﻫﺎﯼ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﯽ ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ
ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎﻻﺗﺮﯼ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ . ﺑﺎﺯﺍﺭﯾﺎﺑﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﺎﻥﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩﯾﻢ
ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺳﻮﺀ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻋﺒﺎﺭﺕ 4G LTE ﺑﺮﺍﯼ
ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﻧﺪ، ﺍﻣﺎ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻭ ﺟﺰﯾﯿﺎﺕ ﻓﻨﯽ ﺍﯾﻦ
ﺷﺒﮑﻪ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ ﺫﮐﺮ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ .
ﺳﺮﻋﺖ
ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶ ﺍﺑﺘﺪﺍﯼ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﯾﻢ، ﭼﻪ ﺗﻔﺎﻭﺗﯽ ﻣﯿﺎﻥ ﺷﺒﮑﻪﻫﺎﯼ
LTE ﻭ 4G ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ؟ ﺁﯾﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎﺭﮔﺬﺍﺭﯼ ﯾﮏ ﺻﻔﺤﻪ ﯾﺎ ﺩﺍﻧﻠﻮﺩ ﯾﮏ
ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﻭﯼ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺷﻤﺎ ﺍﮔﺮ ﻓﻨﺎﻭﺭﯼ LTE ﺭﺍ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ ﮐﻨﺪ ﺳﺮﯾﻊﺗﺮ
ﺍﺳﺖ؟ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﺍﯾﻦﮔﻮﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ. ﺩﺭ ﺷﺮﺍﯾﻄﯽ ﮐﻪ ﻧﺴﻞ ﺳﻮﻡ ﺑﺎ ﻧﺴﻞ
ﭼﻬﺎﺭﻡ ﻭ LTE ﺑﻪ ﻟﺤﺎﻅ ﺳﺮﻋﺖ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﻗﺎﺑﻞ
ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺍﺳﺖ، ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺷﺒﮑﻪ ﻧﺴﻞ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﻭ ﻧﺴﻞ ﭼﻬﺎﺭﻡ
ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻣﯿﺎﻥ ﺩﺍﻧﻠﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﺭﮔﺬﺍﺭﯼ ﺩﺍﺩﻩﻫﺎ ﺭﺍ
ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻨﯿﺪ. ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ LTE-A ﺳﺮﯾﻊﺗﺮﯾﻦ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺩﺭ ﺷﺒﮑﻪﻫﺎﯼ
ﺑﯽﺳﯿﻢ ﺭﺍ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ