سیمور ایرانی

احیای زبان فارسی در ازبکستان ازبکستان پرجمعیت‌ترین کشور آسیای مرکزی است. این جمهوری در قلب این منطقه قرار دارد و بزرگ‌ترین میراث‌دار این منطقه باستانی است. این کشور از به هم پیوستن بخش‌هایی از اراضی باقیمانده از سه خان‌نشین سابق این منطقه شامل بخارا، خوقند و خوارزم به مرکزیت شهر باستانی سمرقند سال 1924 تاسیس شد و پایتخت آن سال 1930 به تاشکند انتقال یافت. بیشترین تعداد تاجیکان و آریایی‌نژادان آسیای مرکزی پس از تاجیکستان در این کشور زندگی می‌کنند؛ به همین دلیل این کشور با داشتن ده‌ها شهر و بخش و منطقه باستانی، پیوند بسیار عمیقی با فرهنگ و تمدن ایران و اسلام دارد. اگر قرار باشد فهرستی از شهرها و نویسندگان، شاعران، عارفان و دانشمندان برخاسته از این مناطق را ـ که در فرهنگ و تمدن ایران و اسلام و زبان فارسی نقش‌آفرینی کرده‌اند ـ تهیه کنیم؛ بی‏تردید «مثنوی هفتاد من کاغذ شود». زبان فارسی در دورۀ استیلای کمونیسم بر این منطقه طی سال‏های 1924ـ1991م نسبت به روزگار پیشین رو به افول نهاد و آنچه از آن باقی ماند، کاملا در خدمت اهداف حزب حاکم بود؛ , ...ادامه مطلب